در این لحظه مطمئنم که نوع نگرش آدم به دنیا، تاثیر مستقیمی بر میزان رنج و زحمت و شادی و خوشی که می‌تواند از زندگی ببرد دارد. اگر رنج می‌کشم خودم خواسته‌م. حال مردی می‌خواهد که آدم دنبال این باشد که چرا دوست دارد رنج بکشد!

کاملن بی‌ربط به بالا: من و شما که فکر می‌کنیم ماهیت انسان‌ها برای‌مان مهم‌ست و احساس‌های‌شان و درون‌شان چرا اگر استکان چای را سرخالی برایمان بیاورند اولین چیزی که به ذهن‌مان می‌رسد آن است که به ما توجه کافی نشده است؟ اصلن چرا حواس‌مان هست که برای کسی استکان چای را سرخالی نبریم؟

پی‌نوشت: اگر شما جزو آن شمایی که این بالا نوشتم نیستید اصلن سوالی از شما نشده که بخواهید جوابی بدهید.